«Το τιτάνιο της Σελήνης απαντάται κυρίως στη μορφή του ιλμενίτη, ενός πετρώματος που περιέχει σίδηρο, τιτάνιο και οξυγόνο» ανέφερε ο Μαρκ Ρόμπινσον του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Αριζόνα.
«Οι μεταλλωρύχοι του μέλλοντος που θα ζουν και θα εργάζονται στο φεγγάρι θα μπορούν να διασπούν τον ιλεμνίτη για να απελευθερώνουν αυτά τα στοιχεία» είπε, παρουσιάζοντας τη μελέτη της ομάδας του σε συνέδριο αστρονομίας που πραγματοποιήθηκε στη Ναντ της Γαλλίας.
Σε συνεργασία με τον Μπρετ Ντένεβι του Πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς, ο...
Ρόμπινσον ανίχνευσε τη φασματική υπογραφή του τιτανίου σε δεδομένα από μια κάμερα του Αναγνωριστικού Σεληνιακού Δορυφόρου της NASA (LRO), η οποία χαρτογράφησε την επιφάνεια σε επτά μήκη κύματος.
Οι ερευνητές αξιοποίησαν επίσης δεδομένα για τη σύσταση των σεληνιακών βράχων που είχε φέρει στη Γη η αποστολή Apollo 17 το 1972, καθώς και εικόνες της περιοχής όπου προσσεληνώθηκε η αποστολή από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble.
Το τιτάνιο βρίσκει σήμερα μια πληθώρα εφαρμογών, καθώς είναι εξίσου ανθεκτικό με το ατσάλι αλλά έχει το μισό μόνο βάρος και επιπλέον δεν διαβρώνεται. Η τιμή του όμως είναι πολύ υψηλή, καθώς είναι σχετικά σπάνιο στο φλοιό της Γης και η περιεκτικότητα του μεταλλεύματος τιτανίου δεν υπερβαίνει το 1%.
Η νέα μελέτη, αναφέρει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, αποκαλύπτει τώρα ότι στις σεληνιακές πεδιάδες η περιεκτικότητα σε τιτάνιο κυμαίνεται από 1 έως 10 τοις εκατό, ενώ στις περιοχές υψηλότερου υψομέτρου περιορίζεται στο 1%.
«Επιπλέον» σημειώνουν οι ερευνητές «τα δεδομένα του Apollo δείχνουν ότι τα σεληνιακά ορυκτά που περιέχουν τιτάνιο είναι πιο αποτελεσματικά στο να παγιδεύουν σωματίδια του ηλιακού ανέμου, όπως το ήλιο και το υδρογόνο».
»Τα αέρια αυτά θα αποτελούσαν πολύτιμο πόρο για τους κατοίκους των σεληνιακών απακιών του μέλλοντος».
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου